Bazı sabahlar hüzünlü doğar

Ağulu bir zamanın içinden bilseydim çıkmayacaktım dünyaya doğru
yorgun bir sabah yatmış uykuya yağmur yerle gök arasında salıncak
kalmış gölgesi bir ağacın üzerinde rüzgâr eser ela gözlerinde yedi otuz vapuru
sen belki ölmemiştin daha dün bir halka sarılmıştın bedenin hâlâ sıcak
havalanır pervazdan göğün peşi sıra yelkovanlar ekşimiş bir yaza doğru
bir martı çiçeklenir sardunyalarla belli o da şehrin kokusuna karışacak
nice kavmin kapısından geçtim göç göç sırtımda taşıyarak kamburumu
kimim ben ayak seslerinden ürken bir halkın uzak durduğu çocuk
bir halkın anılarını unuttuğu ya da yarasalar gibi baş aşağı tutunarak
uyuduğu mağarasında korkak karanlığında fecir içi kötülük dolu
pandoranın katman katman saçıldığıyanardağlardan kopup gelen bir halk
bu magma soğuyacak bu magma er geç içinizde soğuyacak

---